دستور موقت انواع مختلفی دارد ولی این انواع از سه حالت خارج نیست. دستور موقت می تواند توقیف مال باشد یا انجام عمل میتواند باشد. همچنین ممکن است عدم انجام عمل باشد. با توجه به این که صدور دستور موقت بر ممنوعیت نقل و انتقال ملک به منزله توقیف آن است با لحاظ ماده ۳۱۶ ق.آ.د.م.۱۳۷۹ حکم ماده ۵۶ ق.ا.ا.م. مبنی بر بطلان (عدم نفوذ) نقل و انتقالات قطعی و شرطی و رهنی نسبت به مال توقیف شده به نقل و انتقالات نسبت به مالی که دستور موقت بر ممنوعیت نقل و انتقال آن صادر شده نیز تسری دارد.
دستور موقت در دو مورد صادر می شود:
و افراد ذیل می توانند درخواست صدور دستور موقت بنمایند:
دستور موقت را می توان پیش از تقدیم دادخواست نسبت به اصل دعوا مطرح نمود. (م ۳۱۸ ق.آ.د.م.) قبل از اقامه دعوا به این صورت است که در این صورت دستور موقت در برگ های چاپی مخصوص تنظیم و تقدیم می شود. (م ۳۱۸ ق.آ.د.م.)همچنین دستور موقت را می توان ضمن دادخواست راجع به اصل دعوا مطرح نمود. (م ۳۱۱ ق.آ.د.م.) ضمن اقامه دعوا به این صورت است که در این صورت در خود دادخواست تقدیمی راجع به صل دعوا مطرح می شود. دستور موقت را میتوان پس از اقامه دعوا مطرح نمود (مستنبط از م ۳۱۳ ق.آ.د.م.)
ادامه مطلب در: دستور موقت چیست؟